سمفونی سکوت

دلم براش تنگ شده 

دلم واسه چشماش تنگ شده 

دلم میخواد ببینمش 

دستاش رو محکم بگیرم 

دلم تنگشه اما نباید بفهمه 

نباید بگم 

خدایا کمکم کن کم نیارم 

ما دو تا کنار هم غلطیم 

من تیشه میشم 

به ریشه اش 

کمک کن دلم نلرزه 

دلتنگشم اخه 

زیاد 

و چقدر درد داره

که میگه ارامش داره 

پس فهمیده بودنم 

اهمیتی نداره 

بدون من ارومه

من بدون اون...

چپ میرم تو فکرمه

میخوابم،بلند میشم 

تو فکرمه 

چرا نگرانم و استرس دارم؟؟

مگه نگفت ارامش داره؟ 

خدایا 

چیکار کنم ؟ 

دارم مینویسم بازم تو فکرمه 

روری که بیزاری ازش 

و تداعی کننده اتفاقات 

بدیه برات 

از اون طرف یه سردرد 

شدید داشته باشی

که باعث بشه همش تو اتاقت 

توی تاریکی سر کنی 

از این وحشتناک تر 

حس بدیه که به خودت داری 

برای بد شدنت 

خدایا منو به حال خودم رها نکن 

همیشه دستت رو روی شونم حس کردم

کمک کن از ابن برزخ بیرون بیام 

همین امروز اینجا نوشتم 

نمیخوام تیشه بشم به ریشه اش 

خدایا نشون بده مث همیشه کنارمی 

خدایا نشون دادی هستی 

اما با این مسیر پیش رو 

باز نشم ،تیشه به ریشه اش 

دلتنگم،درست 

دوسش دارم ،درست 

برادرمه،درست 

اما اگه براش غلطم 

نمیخوام باشم کنارش

بهش میگی حرف بزن 

تعریف میکنه

تعریف میکنه

تعریف میکنه

تهش بازم حس میکنی غریبه است 

حتی نمیتونی سوالت رو بپرسی ازش 

چقدر دوری! 

تقصیر تو؟

نمیدونم!

من دورم 

تو دوری 

جواب سه خط پی ام 

یه ممنون ساده نیست 

من سردم ،من بی احساسم به تو 

درست 

موضعت رو مشخص کن

یا بمون یا برو 

چطوری میشه دلتنگ کسی شد

که دوستش نداریم؟؟

بهتره بگم دیگه دوستش نداریم!!

شاید بگید با خودم رو راست نیستم و ته دلم دوستش دارم 

اما من توی دو تا چیز مدعی هستم 

یکی اینکه افسار دلم دستمه 

دو اینکه حرف بقیه پیشم امانته 

عموما اگه توی چیزی ادعا کنی 

توهم پوچه 

اما این دو مورد واقعا از ویزگی های منه 

من افسار دلم دستمه 

دوستش ندارم

پس چطوری دلتنگشم؟؟ 

عجیبه! 

خیلی!!!!

وقتی طرف رو نمیخوای! 

پس حسادت نکن 

نکن!